Obstakels die we tegenkomen in onze zoektocht naar liefde, geluk, acceptatie, gemoedsrust, etc. … wie kent ze niet. Hoe zou je leven eruit zien als je wat meer invloed zou hebben op je eigen emotionele gezondheid en welzijn? In dit blog geef ik je een eenvoudige oefening – “the line of choice” – die je kan helpen bij het bevorderen van die levenskunst. Op weg naar meer emotionele vrijheid!
Zou je durven geloven dat je minder last zou kunnen leren hebben van die obstakels, omstandigheden en van mensen “die je niet liggen”? In welke situatie we ook verkeren, in wezen hebben we altijd de mogelijkheid een keuze te maken ten aanzien van hoe we daarop reageren. Maar dat doen we doorgaans niet.
Ieder mens heeft zo zijn eigen “rode knoppen” en als iemand daarop drukt worden we “getriggerd”, of het nu op werk is, bij vrienden, in je relatie of in je gezin. Feit is dat we bijna allemaal een groot deel van de tijd leven op de “automatische pilot”. Als er dan iets gebeurt wat ons raakt, zorgt die automatische pilot – voor dat we het weten – voor een onmiddellijke reactie om ons daartegen te beschermen.
Het vraagt wel wat oefening, maar je kunt je ook niet laten triggeren, betrokken blijven en regie leren nemen over je eigen (gevoels) reactie.
Het begint met weer leren beseffen dat er niets mis met je is! Kun je het je voorstellen? Hoe bevrijdend zou dat zijn, toch?! Dat is precies de start van het Enneagram Prison Project – programma, waar Bart Schwarz en ik kennis mee maakten. Het is een programma dat mensen in de gevangenis zich helpt te bevrijden uit de gevangenis die ze zelf hebben gecreëerd en in stand houden, omdat ze ooit de pech hadden niet de juiste steun en veiligheid te hebben gekregen in hun leven, vaak al vroegste kindertijd. De “gevangenis” die gecreëerd is omdat ze moesten overleven en daardoor delen van henzelf moesten opgeven, die hen uiteindelijk in de problemen heeft gebracht.
Hun letterlijke gevangenis is eigenlijk de resultante van onze maatschappelijke problemen en de daaraan verwante (culturele) geschiedenis, waar een individu met net iets meer pech terecht kan komen. Parallellen zijn echter te trekken met burn-out, psychische problematieken en ziekte, of met je eigen relatieproblemen of samenwerkingsproblemen. Dit zijn net zo zeer “gevangenissen” waar je soms maar niet meer uit weet te komen zonder adequate steun.
Voorbeeld: Jessica groeide op in een gezin, waar haar moeder kampte met traumatische gebeurtenissen die ze in de oorlog had meegemaakt. Daar werd niet over gesproken, maar Jessica met haar gevoelige aard voelde haar verdriet heel goed aan. Op jonge leeftijd besloot zij al dat het belangrijk was haar moeder te helpen, ook met de zorg van haar broertjes en dat het zij beter haar eigen behoeften en gevoelens niet kon uiten. Dit zorgde voor veel waardering van haar ouders, waar ze trots op was. Zo ontstond een patroon, waar ze steeds beter leerde af te stemmen op de behoeften van anderen en waarin ze feilloos de behoeftige medemens wist te vinden, op zoek gelegenheid om te helpen. Hier had ze later professioneel veel profijt van had in haar beroep als verpleegkundige. De waardering van anderen voor al die goede zorg was echter vaak niet zo persoonlijk als zij graag terugkreeg. Daar hoorde je haar vaak over klagen. De boosheid erover werd echter dikwijls niet direct geuit. Daar was ze te trots voor.
In het voorbeeld van Jessica is haar trots en de behoefte aan waardering haar gevangenis. De niet geuite boosheid leidde tot allerlei somatische klachten, die fysiek een (onbewust) zelfgecreëerde gevangenis werden. Als Jessica echter haar patroon leert te herkennen en erkennen, kan zij de weg “eruit” weten te creëren. Het klagen is goed als alarmsignaal onder de lijn te gebruiken. Daarnaast is het van belang dat ze leert te zien dat het liefde een geschenk is dat vrij gegeven én ontvangen mag worden en dat je daar niets voor hoeft te doen behalve je hart open te stellen.
Of je het je wilt realiseren of niet, we hebben er dus allemáál één, zo’n gevangenis. Letterlijk of in ieder geval figuurlijk! Ook al komen we uit een “normaal” gezin, we hebben allemaal uit zelfbescherming patronen aangeleerd die in zekere mate “(zelf)vernietigend” of tenminste afstand scheppend zijn. Daarom is het programma ook waardevol voor mensen in andere omgevingen. De aanpak biedt een hoopgevend perspectief op een mooiere, emotioneel gezondere samenleving, waar ik heel blij van kan worden. Ik neem je graag een stukje mee met een eenvoudige oefening.
Al kun je je dan wellicht niet (meer helemaal) bevrijden van je gevangenis of ziekte, in mentale en emotionele zin kun je wel leren “vrijer” en gelukkiger te worden en dat met anderen te delen. En het fijne is dat dat dan ook weer effect heeft op je fysieke gesteldheid.
Overigens geldt dat ook andersom: De drie centra van intelligentie – buik (trigger: boosheid, schuld; afwezigheid van autonomie en respect), hoofd (trigger: angst; afwezigheid van steun, zekerheid en veiligheid) en hart (trigger: emoties, schaamte; het ontbreken van gevoel van waarde, erbij horen, gezien worden in wie je bent) – communiceren met elkaar. En je kunt leren de intelligentie van die drie centra goed te gebruiken. Het enneagram biedt daarvoor allerlei mooie inzichten en tools. Je kunt echter beginnen met deze simpele oefening die al een groot verschil kan maken:
De oefening, ook wel “the line of choice” oefening genoemd, vraagt om heel regelmatig even bij jezelf “in te checken” en jezelf af te vragen: Hoe sta ik ervoor?
Je kunt daarvoor je ademhaling gebruiken. Die is er altijd en die kan je helpen om te voelen welke fysieke signalen er zijn, hoe je er met je emoties voor staat en wat er allemaal in je brein speelt.
Vervolgens kun je jezelf afvragen: Waar sta ik, boven of onder de lijn?
Staat van zijn als je boven de lijn bent, is dat je bewust aanwezig bent, fysiek, emotioneel, mentaal.
Mensen die boven de lijn zitten, nemen persoonlijke verantwoordelijkheid voor hun eigen gedrag en emoties. Zij geloven in leren en groeien en houden zich niet bezig met gelijk hebben of winnen. Ze geloven dat situaties en bondgenoten kunnen bijdragen aan hun groei. Ze kunnen het leven van de positieve kant zien en genieten. Ze leven met een nieuwsgierigheid, kunnen goed luisteren, spreken met overtuiging, onderzoeken hun overtuigingen en leven een soepel leven. Ze voelen zich verbonden met anderen en met zichzelf, moeiteloos.
Om meer herkenning en her-innering (ook: verinnerlijking) van die essentie te krijgen, kan het enneagram helpen. Het mooie is dat ieder persoonlijkheidstype zijn eigen essentiekwaliteiten heeft.
Staat van zijn: Onbewust, reactief, geleid door (onbewuste) angst, in de rol van “slachtoffer” of (be) “strijder”. Onder de lijn zit je als je in meer of mindere mate in je onbewuste reactiepatronen en gewoontegedrag zit. Als je heel eerlijk bent tegen jezelf, herken je kwesties als:
Mensen die onder de lijn zitten, hebben een bepaald beeld van de wereld. Zij geloven (onbewust) dat er niet genoeg is. Het kan zijn dat er niet genoeg geld, tijd, ruimte, energie, liefde, aandacht is. Ze kunnen geloven dat hun manier van kijken de enige goede is. Ze geloven ook dat er daar buiten in de wereld iets is dat hen bedreigt. Iets of iemand bedreigt hun behoefte aan waardering, veiligheid of controle, e.d..
Ze ervaren bovendien dat de situatie ernstig is. Hoe lager je je onder de lijn bevindt, hoe ernstiger de situatie lijkt. Mensen die onder de lijn zitten, zijn geneigd zich ook op een bepaalde manier te gedragen. Ze zijn geneigd om zich aan bepaalde overtuigingen te hechten. Zoeken naar fouten of schuld, roddelen, zoeken naar verklaringen, rationaliseren, vergoeilijken, raken overweldigd en mijden conflict of zoeken het juist op om te “overleven”.
Het blijven verstoppen (onder de lijn) leidt tot steeds ongezondere reacties, waarbij uiteindelijk (zeer) destructief gedrag kan ontstaan. Van jou naar de ander en de ander naar jou. Het niveau van schending is bereikt. Dan voelt het ego zich gelegitimeerd anderen de schade toe te brengen waar jezelf bang voor bent. En dat kan je serieus in de problemen brengen.
Voorbeeld: Petra groeide op in een gezin met extraverte ouders, die er erg van hielden om leuke dingen te doen. De komst van haar broertjes leverde veel stress op, want die vroegen veel aandacht van haar vader en moeder, die mede door hun drukke baan (emotioneel) niet altijd beschikbaar waren. Petra leerde dat het voor de sfeer in het gezin handiger was om haar problemen niet ook nog eens toe te voegen, want voor ze het wist kreeg ze dan een flinke veeg uit de pan. Het werd een slimme strategie om af te stemmen op de stemming en behoeften van de anderen en zich daarin aan te passen en zichzelf met haar eigen behoeften terug te trekken. Op school werd ze door haar teruggetrokken gedrag echter juist daardoor gepest. Ze leerde zich steeds verder terug te trekken en anderen dan maar stom te vinden, om verdere afwijzing te voorkomen.
In het voorbeeld van Petra is haar zelfisolatie en het idee dat zij wél lief was voor anderen en zij dat allemaal wel kon verdragen als ze ook maar voldoende met rust werd gelaten, haar gevangenis. Zo hoefde ze haar eigen boosheid niet te voelen, die haar zou kunnen helpen zich te bevrijden “uit de gevangenis”. Bij een zekere pestkop die net teveel was, ontplofte echter de boosheid, waardoor ze agressief werd. Toen waren de poppen natuurlijk aan het dansen thuis … iets wat ze juist zo hardnekkig trachtte te vermijden.
Petra kan leren wakker worden op haar neiging zich terug te trekken en de noodzaak ervan in twijfel trekken voor iedere nieuwe situatie. Soms helpt het om dan eerst in een Innerlijk Werkboekje eens te oefenen met wat je in die situaties dan zou kunnen zeggen of vragen. En het dan eens met iemand die je vertrouwt te bespreken. Daarnaast kan ze leren ervaren dat als ze zelf plek inneemt en ook haar behoeften, emoties en gedachten uitspreekt (ook al zijn ze nog niet helemaal helder), ze een heel betekenisvolle bijdrage levert aan het gezin, haar vriendenkring, het samen leven.
Als je nu begrijpt wat het is om boven of onder de lijn te zitten is het goed om te weten dat we geprogrammeerd zijn om onder de lijn te zitten. Ons brein is namelijk geprogrammeerd om gevaar waar te nemen. En we raken steeds meer gefocust op mijden van gevaar en pijn dat we eerder hebben ervaren.
Als er zich iets voordoet dat lijkt op dat gevaar, gaat er een chemische reactie door ons brein, die ervoor zorgt dat we onder de lijn terecht komen. Deze reactie is gemaakt om ons te helpen te overleven als er een echt gevaar dreigt voor ons fysiek overleven. We kunnen echter maar lastig het verschil zien tussen onze fysieke overleven en de bedreiging van ons ego of identiteit. We reageren (onbewust) en worden defensief als we een bedreiging voor ons ego ervaren.
Op veel manieren wordt onder de lijn zitten “natuurlijk” of “normaal” beschouwd in de huidige wereld. We zijn dan echter niet in staat om heel creatief en innovatief te zijn. En ook lukt het niet om goed te kunnen samenwerken met iedereen en een waardevolle relationele connectie met anderen te kunnen voelen. In wezen zijn we slechts aan het overleven … tot dat we dat niet meer vol kunnen houden.
Vaak lukt het nu nog niet om jezelf “in het moment” op aanwezigheid boven of onder de lijn te “betrappen”, maar de meeste mensen lukt het prima om dit in eerste instantie achteraf van zichzelf te kunnen zien. Door vaak te oefenen kun je je triggers beter gaan herkennen en zul je merken dat je steeds vaker bewust kunt gaan kiezen “in het moment”.
Doe de zelfobservatie met compassie naar jezelf (!): Realiseer je dat je deze reactie niet voor niets hebt. Er deed zich iets voor waarvan je dacht dat het je “bedreigde”. Maar de vraag is of die gedachte / die gevoelens (ook angsten) wel waar was/is, in het nú. Zie ook de oefening in het blog “Emoties, wat moet je ermee”
Gabor Maté vertelt er mooi over, hoe je van je triggers kan leren en hoe belangrijk het is de opkomende gevoelens toe te laten, er gewaar van te leren zijn, zónder je reacties te onderdrukken en zónder te uit te leven, zie bijvoorbeeld dit interview over o.a. attachment of deze opname over omgaan met boosheid.
Onder de lijn zitten mag dus! Je hoeft echt niet de perfecte mens te zijn (hoe harder je daar aan werkt, hoe groter je gevangenis wordt!). De kunst is te zien waarom je daar nú zit en hoe je link met je verleden je in deze reactie bracht. Je kunt leren dat wat in het nú gebeurt te scheiden van wat er nú gebeurt. Door bij je reactie aanwezig te leren blijven en de onderliggende gevoelens en gedachten de ruimte te geven, is het mogelijk om het oude “verhaal” en automatische patronen los te laten. Het enneagram, familie-opstellingen, heartmath en loslaatmethodieken kunnen daarbij helpen.
Jouw leven en het leven van anderen om je heen wordt daar echt een stukje mooier van. Jouw mentale, emotionele en fysieke gezondheid en “aanwezigheid” heeft namelijk ook zijn positieve weerslag op je omgeving!
Door regelmatig bij jezelf in te checken – gebruik daarvoor je ademhaling en bijvoorbeeld een bodyscan – en zo dit bewustzijn te oefenen, kun je steeds vaker schakelen van onder naar boven de lijn. Zit je toch weer eens onder de lijn, en merk je dat je automatisch gedrag vertoont, denk aan de eerder genoemde compassie, maar neem de verantwoordelijkheid om te kijken waarom en of dat nú wel zo nodig was. En probeer van daaruit een vraag te stellen.
Je gedrag, bijbehorende overtuigingen, emoties en fysieke gewaarwordingen onderzoeken en oefenen erbij aanwezig te leren blijven – zónder directe automatische reactie! – is een ongelooflijk grote bron van informatie. Het helpt je te gaan ervaren waar het eigenlijk écht voor jou om gaat en dat op een constructievere manier in de wereld te brengen.
Met elkaar in gesprek gaan over waar jij je bevindt en waarom je onder de lijn zit vraagt eerlijkheid en een zekere moed, maar levert je ongetwijfeld heel waardevolle gesprekken en de benodigde opener relaties op die bijdragen aan jouw groei.
Veel succes en plezier met oefenen! En kijk maar eens wat er voor mooie kleine dingen er gebeuren als je dit (vaker) doet!
Bronnen: Enneagram Prison Project, Global Leadership Foundation, Riso & Hudson
Essentie die ontroert
Wanneer iemand contact kan ervaren met zijn ware Aard of essentie is dat heel ontroerend. Vandaag nam ik mijn enneagram type 8 klant mee in een energetische oefening om dit (weer) te ervaren. Ik vind het leuk om je ook eens mee te nemen in de mooie kant van dit type, dat op zijn of haar best je als geen ander in contact kan brengen met liefde, maar door velen in de ongezondere variant zo gevreesd of zelfs gehaat wordt.
Meedogende vitaliteit
Op hun best zijn gezonde Achten grootmoedige, meedogende mensen, die in staat zijn hun wilskracht in dienst te stellen van iets groters dan hun eigen ambities. Ze worden waarachtig onzelfzuchtig. Met behoud van hun energie en vitaliteit is hun handelen gespeend van alle eigenbelang. Ze leren daarnaast niet automatisch te handelen vanuit hun aandrang tot zelf-assertie (verwerkelijking).
Krachtige meester zijn over jezelf
Ze leren dan innerlijk rustiger te zijn en te wachten tot een diepere, waarachtiger impuls in hun hart opkomt, een drang die niet gebaseerd is op angsten en de reacties daarop. Ze worden zo meester over zichzelf en hun passies en bewijzen hoe sterk ze werkelijk zijn door niet te handelen wanneer ze het, als ze dat wilden, met kracht zouden kunnen opnemen tegen anderen.
Paradox van de Acht
Zo zie je de mooie paradox van de Acht: Achten zijn op hun sterkst wanneer ze handelen met zelfbeheersing. Gezonde Achten weten van zichzelf dat ze werkelijk vrij en onafhankelijk zijn in het diepst van hun wezen. Hun gedrag en houding hebben dan iets onschuldigs en eenvoudigs (= heilige deugd); ze belichamen een zuiverheid van gemoed en geweten, die anderen diep aanspreekt en ontroert, loyaal en enorm toegewijd maakt. In tegenstelling tot minder gezonde Achten zijn ze vergevingsgezind en zachtmoedig en bezitten een diep en onwankelbaar vertrouwen in het leven en hebben ze toegang tot een diepe niveaus van waarheid (= heilige idee). Ongezondere Achten zijn geneigd alleen hun eigen waarheid te willen zien.
Geboorterecht
Je geboorterecht als enneagram type 8 is dus die natuurlijke staat van “onschuld” waarin je zelfbeheerst bent en een onwankelbare innerlijke rust kent (vanuit die diepere waarheid).
Herinneren en groeien
Het enneagram (en typespecifieke inzichten en oefeningen) kan je helpen om dit geboorterecht te “her-inneren” en te zien (en voelen) hoe en waarom je er iedere keer weer vanaf dwaalt, als je persoonlijkheid het weer overneemt. Dit kun je niet aanleren, maar komt via de weg van bewust of aanwezig leren zijn.
Ben je nieuwsgierig hoe dit voor jou werkt? Doe dan gerust een keer de typetest (en vink mij aan het eind van de test aan als coach!), lees hier meer over het enneagram en nodig jezelf uit voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
Op weg naar persoonlijke groei en transformatie kunnen we gebruik maken van de 3 centra van intelligentie: Buik, hoofd en hart. De leerweg met deze 3 centra, die werd geïntroduceerd door Ouspensky en Gurdjieff, kunnen we terug vinden in het Enneagram, maar ook in de Vierde Weg methode voor innerlijke ontwikkeling. Wat houdt dit nu in? En wat kunnen wij daar aan hebben?
Wie ooit een burn-out, functioneringsprobleem of samenwerkingsconflict, ernstige ziekte of andere crisis in zijn/haar leven heeft meegemaakt, heeft het mogelijk al op een harde manier ontdekt: Dat we eigenlijk als mens allemaal maar een masker ophouden dat nodeloos veel energie kost. Dat doe je overigens ook als je nu niet een (groot) probleem ervaart. Het masker is onze persoonlijkheid, dat ons met al onze gewoonten, (onbewust) wil beschermen en ons helpt ons te handhaven in het leven. Maar al deze habituele patronen zijn eigenlijk helemaal niet (meer) zo effectief. Sterker nog: Deze kunnen ons uitputten en zorgt ervoor dat we (juíst) veel ineffectiever zijn dan we willen, dat we botsen met andere karakters (of die ontwijken) en we steeds meer alleen komen te staan.
Het enneagram helpt ons zicht te krijgen op de manier waarop we onszelf – in ons onbewust zijn – nodeloos beperken en dus ook in zekere zin ongelukkig maken. Het helpt ons “uit onze slaap” te komen waarin we leven, vanuit ooit uit zelfbescherming opgebouwde strategieën, die we terugvinden in onze eigen verschillende subpersoonlijkheden, waarmee we ons hebben geïdentificeerd en waar we – onnodig – nog steeds zo hardnekkig aan vasthouden. Lees hier meer
Door deze verschillende “ikken” (subpersoonlijkheden) en hun behoeften waar te gaan nemen met liefdevolle compassie en innerlijke discipline, kunnen we steeds wakkerder worden en leren uit ons volautomatische denken, voelen en handelen stappen. Naar mate we wakkerder – bewuster dus – worden, zijn we meer en meer in staat om vanuit onze werkelijke essentie te leven, in vrijheid én in verbondenheid met onszelf én anderen.
De drie centra staan voor de drie manieren waarop we onze subpersoonlijkheden in stand houden:
Ginger Lapid Bogda beschreef recent in haar blog 3 simpele, korte centreeroefeningen, om meer aanwezig te kunnen zijn in de drie centra, die ik je graag meegeef. Je kunt ze los van elkaar, maar beter nog achter elkaar doen.
Buikcentrum: Leer gecentreerd en aanwezig te zijn in je lijf, om niet afgeleid te worden
Gebruik je ademhaling, om rustig je hele lijf in te ademen. Begin met ademen door je neus en volg je adem die je rustig naar beneden laat gaan tot je hele lichaam is gevuld met jouw adem. Adem vervolgens rustig uit en herhaal dit een aantal keren.
Hartcentrum: Gebruik ademhaling om je gevoelens tot rust te brengen
Gebruik je ademhaling, om rustig te ademen naar je hartstreek. Begin met ademen door je neus en laat dan rustig je hartcentrum zich vullen met jouw adem. Zie je hartcentrum als een grotere holte, van voor naar achter en van zij naar zij. Adem in om deze ruimte te vergroten. Adem dan rustig je gevoelens uit, zodat je hart niet meer vol zit met gevoelens en herhaal dit een aantal keren.
Hoofdcentrum: Gebruik je “ruitenwissers” om je gedachten weg te wuiven
Ga even rustig zitten en observeer je gedachten, zónder dat je je aan één van hen hecht. Neem ze alleen maar waar en laat ze gaan. Laat dan na enige tijd een beeld opkomen van ruitenwissers in een vorm die bij jou past en laat ze heen en weer gaan in het ritme dat jij prettig vindt. Ga rustig door met het observeren van je gedachten, waarbij je heel eenvoudig je gedachten wegwuift die door je hoofdcentrum bewegen. Neem het patroon waar dat je gedachten volgen, dat wil zeggen de thema’s van de inhoud van je gedachten, maar ook de manier waarop ze binnenkomen in je hoofd en weer weggaan.
Bovenstaande oefeningen kunnen je steunen in je ontwikkelingsproces en leren aanweziger te zijn in de 3 centra. Het enneagram, met haar verschillende toepassingswijzen, kan je laten zien hoe je “af bent geraakt” van dit bewust Zijn, waarbij je in alle drie de centra je typespecifieke belemmeringen hebt “gecreëerd”, maar ook hoe je die weer kunt leren loslaten. Niet door jezelf te forceren, maar door te zien dat je de oplossing van je (sub)persoonlijkheid meestal niet de juiste is. Zo kun je je langzamerhand steeds meer onthechten van (de verlangens van) je subpersoonlijkheden die je zo afhouden van je ware Zelf en tegelijk helpt het je je ware Zelf te herinneren, je die weer eigen te maken. Doe gerust eens de typetest en maak een vrijblijvende afspraak als je er meer van wilt weten of check eens de trainingsagenda, zodat je kunt ervaren hoe persoonlijke ontwikkeling ook leuk en inspirerend kan zijn!
